از این ترانه میروی...

از این دیار بی کسی چه بی بهانه میروی

                        وزین دل شکسته ام چه عاشقانه میروی

نگاه گرم تو مرا امید هر ترانه بود

                       چه ساده نازنین من از این ترانه می روی

چه کرده ام مگر تو را امید زندگانیم

                       که اینچنین عزیز دل ز حجم خانه میروی؟

نگاه سرد و خسته ات خزان کندبهار من

                       کنون که من شکسته ام از این خرابه میروی؟

اگرچه میروی عزیز،بسان شاپرک ولی

                       امید زندگانیم چه عاطفانه می روی ...

علی شیوایی

17/1/89